II Międzyszkolny Konkurs Wiedzy z Gramatyki Języka Polskiego

21 lutego (Międzynarodowy Dzień Języka Polskiego) odbył się w Krakowie II Międzyszkolny Konkurs Wiedzy z Gramatyki Języka Polskiego. Organizatorem konkursu była Szkoła Podstawowa nr 113 im. Leopolda Węgrzynowicza. Konkurs został objęty patronatem Małopolskiego Kuratorium Oświaty.

Naszą szkołę reprezentowało 3 uczniów. Z radością informuję o ich osiągnięciach. Anna Gut z klasy VIb zajęła III miejsce w województwie małopolskim. Uczennicę przygotowała Renata Gąsior. Wyróżnienia zdobyli: Patryk Ziomek z kl. VIb i Agnieszka Szostak z kl. VIa (przygotowanie: Katarzyna Skrzyniarz).
Celem konkursu jest upowszechnienie i popularyzacja wiedzy na temat gramatyki języka ojczystego, promowanie dzieci o wybitnych zdolnościach humanistycznych i ich rozwijanie, ukazanie aktywności intelektualnej jako źródła osobistej satysfakcji.
W tym roku uczniowie wykazali się wiedzą na temat części mowy, części zdania, budowy słowotwórczej wyrazów, głosek i liter, poprawnych form wyrazów w zdaniach. Rozpoznawali związki frazeologiczne, polskie przysłowia. Wskazywali błędy językowe w zdaniach. Odmieniali przez przypadki rzeczowniki.
Oj nie było łatwo! Gdy wracałam z uczniami pociągiem do Tuchowa, szczegółowo omawiałam zadania konkursowe. Czy wiecie, co to jest czarna polewka albo szara eminencja? Czy mówimy: liśćmi, świniami, końmi, dłoniami? A może liśćmi, świniami, koniami, dłońmi?
Po przyjeździe do domu czym prędzej otwarłam słownik poprawnej polszczyzny, aby się upewnić co do poprawnych form wyrazów. Bardzo lubię gramatykę języka polskiego i tym bardziej cieszą mnie wyniki naszych dzielnych szóstoklasistów, którym ta dziedzina wiedzy jest niestraszna. Serdecznie im gratuluję tak wspaniałych wyników poprzedzonych wytrwałym przygotowaniem.
Jako ciekawostkę podam, iż ONZ ustanowiło datę obchodów Dnia Języka Ojczystego 21 lutego, bo dzień ten upamiętnia wydarzenia z 1952 roku, kiedy to w miejscowości Dhaka (obecnej stolicy Bangladeszu) doszło do demonstracji, a następnie zamordowania pięciu studentów, domagających się uznania ich języka ojczystego – bengalskiego (bangla) – za jeden z dwóch urzędowych języków ówczesnego państwa Pakistan.

A niechaj narodowie wżdy postronni znają,
iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają.

Opracowała: Renata Gąsior