Hospicjum – czas nadziei i miłości …

30 stycznia w auli Małopolskiego Urzędu Wojewódzkiego w Tarnowie odbyło się niezwykle uroczyste podsumowanie I Małopolskiego Konkursu „Hospicjum – czas nadziei i miłości”.

Organizatorami byli Małopolski Kurator Oświaty w Krakowie, prezes Fundacji Kromka Chleba w Tarnowie, dyrektor Gimnazjum nr 6 im. Jana Pawła II w Tarnowie.
Uczniowie z klasy VIb Zespołu Szkół w Tuchowie na konkurs zredagowali prace literackie (aforyzmy, kilkuzdaniowe refleksje) na temat znaczenia opieki hospicyjnej instytucji. Wśród nadesłanych 145 prac literackich zostało wyróżnionych 45, w tym 4 prace naszych uczniów: Darii Bajorek, Mikołaja Gintera, Kacpra Sajdaka i Wojciecha Schabowskiego. Zostały one już opublikowane w albumie-kalendarzu na 2013 r., z którego dochód zostanie przeznaczony na budowę hospicjum w Tarnowie.
Urszula Blicharz – dyrektor Delegatury Kuratorium Oświaty w Krakowie serdecznie powitała gości: ks. bpa Andrzeja Jeża- ordynariusza diecezji tarnowskiej, Krystynę Latałę – zastępcę prezydenta miasta Tarnowa, Annę Czech- dyrektora Wojewódzkiego Szpitala im. św. Łukasza w Tarnowie, Aleksandra Palczewskiego – Małopolskiego Kuratora Oświaty, ks. Zdzisławę Górę – prezesa Tarnowskiego Hospicjum Domowego oraz przedstawicieli radia RDN Małopolska, Gazety Krakowskiej, Gościa Niedzielnego i tygodnika galicyjskiego TEMI.
Następnie Anna Czech przedstawiła w imieniu założonej przez siebie Fundacji Kromka Chleba historię budowanego hospicjum w Tarnowie.
Budowa pierwszego hospicjum stacjonarnego w Tarnowie jest wspólną inicjatywą Fundacji Kromka Chleba i Diecezji Tarnowskiej na rzecz pomocy ludziom osamotnionym w walce z bólem i chorobą. Jest dziełem jubileuszu 225-lecia Diecezji Tarnowskiej wznoszonym dzięki bezinteresownej ofiarności wszystkich darczyńców i wolontariuszy. W cierpieniu potwierdza się w sposób szczególny wielka godność człowieka. Świat ludzkiego cierpienia przyzywa niejako bez przestanku inny świat: świat ludzkiej miłości. To miłość jest najpełniejszym źródłem odpowiedzi na pytanie o sens cierpienia – czytamy na stronie Fundacji.
Ks. bp Andrzej Jeż mówił o swojej rodzinie wielopokoleniowej, w której jako kilkunastoletni chłopiec towarzyszył umieraniu babci i dziadka. Właśnie w takiej rodzinie dziś młodzi potrzebują dawania miłości innym. Przekazanie miłości rówieśnikom, ludziom cierpiącym rodzi nadzieję, łatwiej jest też odejść. Proces oswajania się ze śmiercią, chorobą i cierpieniem jest ważny już od początku życia młodego człowieka. W ten sposób może on otworzyć się na ludzi, którzy potrzebują pomocy. Uświadamia sobie również swoją przyszłą perspektywę i dzięki temu może się do niej lepiej przygotować poprzez sensowne życie, które nie jest egoistycznym zamknięciem się w sobie, ale otwarciem się na drugiego człowieka – mówił ks. biskup.
Biskup ordynariusz pochwalił prace dzieci, które wzięły udział w konkursie.
Krystyna Latała przytoczyła słowa bł. Jana Pawła II Bogaty nie jest ten, kto posiada, ale ten co daje. Przywołała też treść przypowieści „O siewcy”, mówiąc, że trzeba być dobrym przez cały rok, a nie tylko przez jeden dzień.
Aleksander Palczewski również powołał się w swej mowie na słowa naszego papieża: Każdy człowiek doświadcza choroby i bólu: miłość do cierpiących jest znakiem i miarą poziomu cywilizacji i rozwoju narodu.
Laureaci konkursu otrzymali pamiątkowe dyplomy, upominki, a dyrektorzy i nauczyciele szkół biorących udział w konkursie – dyplomy. A wszyscy indywidualne gratulacje od ks. bpa ordynariusza, kuratora oświaty, dyrektor szpitala i innych ważnych gości.
Na zakończenie tej podniosłej uroczystości obejrzeliśmy przedstawienie w wykonaniu uczniów Gimnazjum nr 6 im. Jana Pawła II w Tarnowie. Jego treść stanowiły prace literackie uczestników konkursu.
Z naszej szkoły obecni byli na uroczystości laureaci konkursu oraz dyrektor Józef Wzorek i pisząca ten tekst.
Jeszcze raz gratuluję moim kochanym laureatom wzorowej postawy oraz wszystkim wspaniałym uczniom klasy VIb, którzy wzięli udział w konkursie.

Życie bez pomocy jest jak kometa – przemija szybko i niepostrzeżenie.
Gdy pomagamy innym, życie jest jak gwiazda – świeci długo i jasno.
***
Nieszczęścia w naszym życiu otwierają nasze oczy na nie zawsze kolorowy świat.
Jednak w każdej chwili możemy go sami pokolorować – pomagając innym.
(Daria Bajorek, kl. VI b)
***

Hospicjum – nasz ostatni dom. Dom przepełniony bólem.
Ból przeplata się z radością i nadzieją.
Tę radość i nadzieję niesiecie Wy – ludzie z sercem – z wielkim sercem.
Nigdy się Wam nie odwdzięczymy.
Chcielibyśmy, lecz nie zawsze zdążymy.

Mieszkańcy
(Mikołaj Ginter, klasa VI b)

Oto krótka relacja fotograficzna z tego wydarzenia.

Opracowała: Renata Gąsior